;



Wat staat er?

Verscheidene aspecten van het Nieuwe Testament helpen ons om zijn betrouwbaarheid vast te stellen op basis van zijn eigen inhoud en eigenschappen.

Eenduidigheid

Valse documenten laten ofwel ooggetuigenverslagen weg of ze zijn niet consistent. Derhalve zouden tegenstrijdigheden tussen de Evangeliën bewijzen dat ze fouten bevatten. Maar aan de andere kant, als in elk evangelie exact hetzelfde stond, zou dat al snel de verdenking van falsificatie oproepen. Net als samenzweerders die proberen op elk detail van hun bedrog overeenstemming te hebben. Te veel overeenstemming is net zo verdacht als te weinig...

Ooggetuigen van een misdrijf of een ongeluk zijn het meestal eens over het grote plaatje, maar zien het vanuit verschillende invalshoeken. Maar los van die invalshoeken zijn Bijbelgeleerden verbaasd over de mate van overeenstemming in de verslagen en het duidelijke beeld van Jezus en Zijn leer die zij hebben geschreven met hun tijd-geschriften.

Details

Historici zijn dol op details in documenten, omdat ze de betrouwbaarheid eenvoudig verifieerbaar maken. De brieven van Paulus staan vol met details. En de evangeliën lopen er van over. Zo is Lukas' evangelie en Handelingen geschreven aan een edelman met de naam Theophilus, die ongetwijfeld een welbekend persoon was indertijd. Als deze geschriften slechts verzinsels van de apostelen waren, zouden nep (plaats)namen en gebeurtenis snel zijn opgemerkt door hun vijanden, de Joodse en Romeinse leiders. Het zou een Watergate affaire van de eerste eeuw zijn geworden. Maar veel van de Nieuwtestamentische details zijn waar bevonden na onafhankelijk onderzoek. De klassieke historicus Colin Hemer bijvoorbeeld "onderscheidt 84 feiten in de laatste 16 hoofdstukken van Handelingen, die bevestigd zijn door archeologisch onderzoek.”15

In de vorige eeuwen stonden het auteurschap van Lukas zowel als de datering onder kritiek van sceptische bijbelgeleerden - ze beweerden dat het in de tweede eeuw was geschreven door een onbekende auteur. De archeoloog Sir Willliam Ramsey was er van overtuigd dat ze gelijk hadden en begon een studie. Maar na uitvoerig onderzoek kwam hij op zijn mening terug. Ramsey gaf toe: "Lukas is een historicus van de eerste orde. [..] Deze auteur moet geplaatst worden onder de aller grootste historici. [..] De geschiedenis van Lukas is onovertroffen als het gaat om z'n betrouwbaarheid.”16

De Handelingen der apostelen verhaalt van Paulus' zendingsreizen. Er worden plaatsen genoemd waar hij geweest is, mensen die hij gesproken heeft, boodschappen die hij gegeven heeft en vervolgingen die hij geleden heeft. Zouden al die details verzonnen kunnen zijn? Antiek historicus A.N. Sherwin-White schreef. "Voor het boek Handelingen is de bevestiging vanuit de geschiedenis overweldigend. [...] Elke poging om historiciteit ervan te ontkennen, is niets minder dan belachelijk. Dat is reeds lang een voldongen feit voor historici van de Romeinse tijd.”17

Van de evangeliën tot de brieven van Paulus beschrijven de auteurs van het Nieuwe Testament openlijk allerlei details. En zelfs de naam van individuen die nog leefden worden niet vermeden. Historici hebben tenminste 30 van die namen kunnen verifiëren.18

Brieven aan kleine groepen

De meeste vervalste teksten komen uit documenten die het grote publiek als doelgroep hebben, zoals dit artikel (en ongetwijfeld circuleren er al talloze vervalsingen op de zwarte markt ;-). De historicus Louis Gottschalk merkt op dat persoonlijke brieven, die voor een beperkt publiek bestemd zijn, in hoge waarschijnlijkheid betrouwbaar zijn.19 In welke categorie valt het Nieuwe Testament?
Sommige boeken zijn duidelijk gericht aan een groot publiek. Maar veel van het Nieuwe Testament bestaat uit persoonlijke brieven, gericht aan groepen en individuen. Op deze documenten valt in elk geval niet het direct de verdenking van falsificatie.

"Ongelukkige" details

De meeste schrijvers zullen zich niet publiekelijk in verlegenheid willen brengen. Historici hebben daarom vastgesteld, dat documenten die dat soort 'ongelukkige' onthullingen bevatten over de auteurs over het algemeen betrouwbaar zullen zijn. Wat vertellen de Nieuwtestamentische auteurs over zichzelf?

Het is verrassend, dat de schrijvers van het Nieuwe Testament zich maar al te vaak als traag, lafhartig en trouweloos voorstellen. Kijk bijv. eens naar Petrus' drievoudige verloochening van Jezus, of het geruzie van de discipelen wie onder hen nu het belangrijkst was, beide verslagen staan breeduit in de evangeliën. Aangezien het gezag van en dus respect voor de apostelen erg belangrijk was voor de vroege kerk, snijdt de opname van deze passages geen hout, tenzij de apostelen gewoonweg de waarheid doorgaven.20

In The Story of Civilization, schreef Will Durant over de apostelen: “Als je wereldhervormers moet uitzoeken waren deze mannen nou niet bepaald onder de eerste keus. De evangeliën geven op reële wijze de verschillen in hun karakters weer en winden geen doekjes om hun tekortkomingen.”21

Irrelevant of contraproductief materiaal

De evangeliën vertellen ons dat het lege graf van Jezus is ontdekt door een vrouw, terwijl het getuigenis van een vrouw in die tijd als waardeloos werd gezien en in een rechtszaal niet kon worden ingebracht. Van Jezus' moeder en familie is vastgelegd dat ze meenden dat Hij Zijn verstand kwijt was. Onder Jezus' laatste woorden aan het kruis zijn opgetekend: "Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?" en zo gaat het maar verder met de lijst van zaken in het Nieuwe Testament die de zaak zouden schaden als de auteurs ook maar iets anders zouden willen doen dan een betrouwbare weergave achterlaten van het leven en de leer van Jezus Christus.

Gebrek aan relevant materiaal

Het is ironisch (of misschien juist heel verklaarbaar) dat slechts enkele van de zware problemen waarmee de kerk uit de eerste eeuw worstelde (zending onder heidenen, geestelijke gaven, de doop, leiderschap), rechtstreeks worden behandeld in de opgetekende woorden van Jezus. Als zijn volgelingen deze geschriften allemaal verzonnen om de groei van de kerk te bevorderen, is het onverklaarbaar waarom ze geen instructies van Jezus over deze zaken hebben opgenomen. Paulus zegt zelfs ronduit over één bepaald onderwerp: "hierover heb ik geen bevel van de Heere gekregen".

Kik Hier om verder te lezen over: "Zijn de Evangeliën betrouwbaar?"